dinsdag 30 september 2014

Dag 61: dinsdag 30 september: Nájera - Redecilla del Camino



 

Ja, en dan is het gezellig in de albergue en dan wordt het wat later, later is dan 22 uur. Nog even rumoerig op de zaal en dan wordt het langzaam stiller. Maar dan hoor je het stel naast je nog samen bidden, een mooie afsluiting van de dag.
 
Vandaag start ik weer om 8 uur. En ik zie wel weer wat er op mijn pad komt vandaag.


 
Gisteren na de rust met Rolf komen we een man tegen op de weg terug. Hij hoort ons Duits praten en zegt dat hij nog maar 7 euro heeft en dat zijn creditcard kapot is. Hij heeft 32 euro nodig om naar het consulaat te gaan. Rolf geeft hem 15 euro, van mij krijgt hij niks, ik vertrouw het niet. Later als we er over praten komen we steeds meer tot de overtuiging dat hij een oplichter is. Zijn uitrusting ziet er te goed uit voor 2700 km gelopen te hebben. Ook dat gebeurt op de Camino.


De reden waarom ik zo snel loop is waarschijnlijk dat ik toch graag naar huis wil omdat ik mijn gezin mis.

Veel later loop ik langs een golfclub met woonwijk maar het is er wel doods. Zelfs de golfclub laat pelgrims toe voor eten en drinken. Na mijn stop ga ik op weg naar Santo Domingo.



Als ik bij de kerk kom staan Nicola en Marcella mij al op te wachten.

Zij nodigen mij uit om te gaan lunchen.

 












Voordat dat gebeurt even een grappige foto maken.



De legende gaat dat een Duits echtpaar met hun zoon hier komt en de dochter van de herbergier ziet wel wat in hem. Hij niet in haar. Zij stopt zilverwerk in zijn bagage en hij wordt opgehangen. De ouders zijn door gegaan naar Santiago de Compostela en op de terugreis hangt hun zoon er nog, levend. Ze gaan naar de rechter en vertellen hem dat. Die zegt dat hun zoon zo dood is als de haan op zijn bord. Terstond vliegt de haan weg. Sinds die tijd is er een haan in de kerk.

 
Ik ga niet naar binnen omdat ik geen entree wil betalen om een kerk te bezoeken.







Die kilometerpalen zijn leuk maar niet om de kilometer.













Na de lunch ga ik verder naar Grafon. De weg heb ik weer helemaal voor mezelf. Ik wil daar gaan slapen. Helaas, vol, vrije dag dus dicht of de mogelijkheid om in de kerk op de grond te slapen.
Dan komt Freek naar me toe, één van de 2 Nederlanders. Hij loopt met neef Tim. Zij gaan een dorp verder.
 
Dat doen we dus samen en we komen om 18 uur in Redecilla del Camino aan. Eerst douchen en straks eten.
Vandaag 31 km afgelegd. Morgen naar ????

 
Het Spaans lezen lukt me nog niet zo goed maar het zal wel goed bedoeld zijn van de Heinekenploeg.

 

maandag 29 september 2014

Dag 60: maandag 29 september: Viana - Nájera

Als ik al lang en breed mij geïnstalleerd heb, komen Peter en Stefan binnen. Gisteren was er voor hen geen plaats meer in de herbergen in Villamayor. Ze konden er alleen douchen. De nacht ervoor hadden ze in de tent geslapen dus zij zijn zeer blij met de accommodatie waar we nu zijn. Gisteravond ben ik een keer alleen gaan eten. Maar je zit op de Camino dus je komt weer andere mensen tegen. Je blijft maar aan het praten en moet er dus om denken dat je eten niet koud wordt. Het voordeel van alleen eten is een fles wijn voor jou alleen. Eet je met 2 of 3 mensen dan ook één fles wijn.

 
Bij het restaurant kwam ik alleen maar ik at met 4 dames. De 18 persoons kamer deelden wij met zijn vieren dus luxe voor ons.
Vandaag om 8 uur gestart, vrij laat voor mijn doen. Rustig begonnen en in Logroño een stop gemaakt en daar tref ik al weer bekenden. We zijn het er over eens dat de bewijzering hier wat lastig is.

 
Als ik de stad uit ben tref ik Rolf en samen lopen we verder. Onderweg een mooi zicht over een meer en als we een brug over gaan zien we de vissen zwemmen.



We maken gezamenlijk een stop en gaan dan weer verder.

Mijn bedoeling was om in Ventosa te stoppen en Rolf  nog 6 km eerder.  Dan halen we 2 mensen in en doen we aan partner ruil.  Hij loopt met een andere man op en ik krijg een Amerikaanse vrouw aan mij zij.  Een goede deal dacht ik zo.
Zij heet Ria en samen lopen en praten we verder tot Ventosa. Daar moet ik van de route af voor een albergue. Eerst samen een pauze.




Volgens de kaart komen we langs de albergue. Dus niet.  Het gaat goed dus ik loop samen met Ria door naar Nájera. Daar ga ik op zoek naar een bed. De eerste refugio is vol, bij de 2e is het raak, 80 man op één zaal.


Ria slaapt hier niet. Zij is een luxe pelgrim en slaapt in een hotel. Haar bagage wordt bezorgd, ze MOET alleen wel naar de volgende plaats lopen.


Vanavond heb ik hier gegeten  met 2 Nederlandse mannen, 2 Canadezen, 1 Joodse vrouw en een Duitse vrouw. Vandaag was het weer een mooie dag, bij terugkomst werd er gezellig live muziek gemaakt in de zaal.

Morgen weer naar …?
Ik ga in ieder geval mijn best doen om in Santo Domingo de la Calzada te gaan slapen, dat is 21 km stappen.

Lilian alvast gefeliciteerd maak er een leuke dag van.

 

zondag 28 september 2014

Dag 59: zondag 28 september: Villamayor de Monjardin - Viana

Het is wel mooi om de verschillende verhalen te horen. De lopers zijn dan wel bekend maar de fietsers zijn voor mij een ander verhaal. Toch ook weer wel herkenbaar, maar als fietser kun je vaak beter een andere route nemen want vaak moet je weer zo’n 3 km terug omdat dat stuk dan toch iets te zwaar is met de fiets.




Tot nu toe valt het parcours mij genoeg mee, maar het varieert wel heel erg. Dan weer asfalt, dan weer keien, dan weer split of harde aarde.

Leuk ook om de verschillen in rugzak te zien, die van mij bijvoorbeeld is groot. De meeste pelgrims hebben een kleinere rugzak maar worstelen vaak met de ruimte die ze daar in hebben. Weer anderen hebben alleen een dag rugzak mee.





Ja, en dan kom je bij de bar en tref je Nicola weer. Dit keer samen met een aantal landgenoten. En dan schakel je over op het Engels en Italiaans. Zij slapen in een andere herberg. Dat is nu het leuke, je ontmoet steeds nieuwe mensen.
Gistermiddag trof ik Espen, een Ierse man.


Vanmorgen ben ik om 7.45 uur vertrokken. Toen pas werd het wat licht al was het nog behoorlijk schemerig. Ik wil wel wat kunnen zien. Door dit landschap mag ik vandaag heen lopen.

De eerste plaats is Los Arcos, goed 12 km verder. Net daarvoor begint het te druppen. Mijn poncho wil ook graag wat van Spanje zien, die dus maar aangetrokken. Ik doe mijn best om het rustig aan 
te doen en in Los Arcos neem ik een lange pauze.

Als ik verder zal tref ik Espen weer en we gaan samen op pad. Hij begint net en gaat vandaag naar Logronos. We praten weer een hoop en in Torres del Rio nemen we een sapje. Daarna weer verder door het mooie landschap.


Onderweg komen we deze stenen met briefjes tegen en we vragen ons af hoe dat is ontstaan.
Om 15 uur zijn we in Viana en ik pak de eerste de beste herberg die ik tegenkom. Espen loopt door naar het volgende terras en daar ga ik later ook naartoe. We dachten dat we rustig aan hadden gedaan maar we zijn hier een uur eerder dan verwacht.


Later vertrekt Espen richting Logronos om daar te slapen. Morgen start hij weer laat. We zullen het morgen gaan beleven of we elkaar weer treffen.

Ik had vandaag geen pepers in mijn r**t maar mijn zoon Jesse Hein wel! Hij liep de Kennedymars van Velp in 14 uur en 20 minuten! Dit deed hij samen met BLAFmaat Theo.
Trots op de kleine jongen met de rappe beentjes!

De mensen die de TodN of een KM hebben gedaan zullen wel weer hersteld zijn en anders succes daarmee.

Für die Deutsche Leser: Woche 8

Nach die lange Etappe von Freitag, heute etwas kurzer 28 km. Kurz nach halb 8 gehe ich wieder Unterwegs. Einen schönen Etappe mit manchmal sicht auf die Pyreneen. Unterwegs komme ich 2 Bekannter entgegen die auch im Hagetmau geschlafen haben. Dieser gehen zum selber Herberge wie ich. Das Essen machen wir auch zusammen. Aber da kommen noch mehr Pilger. Jetzt ins gesamt 6, das bedeutet: complet.

Am Sonntagmorgen weiss ich noch nicht genau was ich machen soll: 24 km ob 38 km. Es ist doch mehr geworden, 40 km am Sonntag. Früh aufstehen und schon um halb 8 Orthez verlassen. Das Wetter ist gut, am morgem max 20°C. Denn geht es schnell. Um halb 12 schon auf die Helfte und zeit für einen grosse Pause. Nach die Pause kommt die Sonne gut und wird es wieder warm. Ich mache mir wieder einen langen Pause im schatten. Jetzt wird es wieder über 25°C und gehts langsamer. Nach noch einen Pause erreiche ich um 16.45 Uhr das kloster im St. Palais. Das ist ja gut.

Monntag den letzte etappe im Frankreich nach SaintJean-Pied-de-Port, 32 km. Das war manchmal doch noch schwer laufen aber das Wetter war sehr gut, ein bisschen wolkig. Dan erreiche ich endlich St Jean.

Dienstag ist ein Ruhetag, etwas zeit für umschauen und etwas nach Hause zu schicken. Anderthalb kilo weniger mit zu tragen nach Spanien. Schlafen soll ich wieder im selber Refugio. Einer Bekannter auch aber er hat bedwantzen mitgebracht von Ostabat. Er muss es desinfektieren.

Am Mittwoch wieder früh tag und endlich nach Spanien. Dann fängt es für mich gleich an. Die erste 5 km sind steil aber später ist est keine probleme. Leider wird es sehr nebelig und kalt. Wann ich lust am essen bekomme sind da 3 Deutser wo ich pause mit mache. Denn geht es wieder weiter, jedem seinem weg. Weil es so nebelig ist bemärke ich nicht das ich das hochste Punkt erreiche. Denn geht schnell nach unten mit 25%.  Um 13.15 erreiche ich das Kloster. Ruhig duschen und relaxen. Abendessen mache ich mit die Deutscher. Wieder ein schönen tag.

Donnerstag geht es nach? Ich weiss es nicht, weiter nach die Küste. Es ist Trinidad del Arre geworden, einer langer etappe von 38 km. Am Freitag nach Puente del Reina. Heute viel Deutsch gesprochen und zu wenig zeit für meinem blog.

zaterdag 27 september 2014

Dag 58: zaterdag 27 september: Puente la Reina - Villamayor de Monjardin


Een korte beschrijving nog van gisteren: samen met Wolfgang vertrokken. Boodschappen gedaan en voor we er erg in hadden waren we Pamplona alweer uit. We hebben daar dus weinig gezien. Pamplona uit besluit ik om daar een lange stop te nemen, Wolfgang loopt door. Bij die stop weer praten met andere mensen.

Meestal loop ik alleen. Als ik iemand achterop loop, is het de ene keer hola en de andere keer even een praatje. Gisteren in Puente la Reina veel mensen gezien die ik al in Sant-Jean heb getroffen, dus ook daar een praatje mee gemaakt.

Dan komen Jan en Feikje Osinga uit Harich binnen. Voor het eerst in 8 weken weer fries gesproken. Jan heeft namelijk een shirt met pompeblêden aan. Hij is dan ook verbaasd als hij door mij in het Fries wordt aangesproken.

Het eten is weer een pelgrimsmenu, deze keer wel de keuze uit 5 voorgerechten, hoofdgerechten en dessert.

 
Vandaag vertrokken om goed 7.30 uur.
 

De eerste 20 km heb ik een paar korte stops gehouden en om 12 uur ben ik in Estella. Daar hou ik een langere lunchstop.

 
Na nog 9 km gelopen te hebben kom ik dit tegen. Keuzestress! Water of wijn. Ik kies voor beide. Eerst wat wijn en later wat water.

 
Een Spanjaard maakt een foto van mij. Als ik nog 2 km  moet loop ik een andere Spanjaard achterop die ook Frans spreekt.

 

 
 
Samen lopen we het laatste stuk naar Villamayor de Monjardin waar we om 14.30 uur arriveren.

vrijdag 26 september 2014

Dag 57: vrijdag 26 september: La Trinidad de Arre - Puente la Reina

Normaal heb ik ‘s avonds nog wel tijd om aan het blog te werken, gisteravond dus niet. Net als overdag. Bij aankomst in het klooster gisteren heb ik snel wat geschreven.

 
Met 6 anderen zijn we wezen eten, 2 Ieren, een Deense, Wolfgang, die ik in Roncesvalles al getroffen had, Max en Bertrand. Allemaal een pelgrimsmenu. We moesten om 21.30 uur terug zijn want toen ging de deur op slot. Het was weer gezellig en dan wordt het al snel later.

 
Vandaag weer geen tijd gehad om te schrijven. Onderweg te druk met praten met mensen die ik eerder getroffen heb. Jullie zullen het vandaag moeten doen met een paar foto's.

 
 
 
 
Ik heb in ieder geval 28 km gelopen en slaap nu in Puente la Reina. Morgen weer naar ?

donderdag 25 september 2014

Dag 56: donderdag 25 september: Roncesvalles - La Trinidad de Arre

Gisteravond heb ik in het klooster geslapen. In het klooster zijn nog maar 6 broeders, maar ze zijn wel van alle gemakken voorzien. Eten moet je elders of zelf klaarmaken in de keuken. Voor mij wordt het een pelgrimsmenu in één van de drie eetgelegenheden die er zijn. Van der Valk zou er jaloers op zijn, zo snel gaat het hier, in een uur staan we alweer buiten!
 
De tafel heb ik gedeeld met 4 Duitsers waarvan 3 die ik vanmiddag heb ontmoet, een Canadese, een Fransman en een Deense. Gezellig en ontspannen was het. Na het eten nog even met de Fransman en een Zweed aan het babbelen geweest. Terug in het klooster snel naar bed. Er kunnen op de verdieping 150 personen slapen verdeeld in compartimenten van 4 personen.
 
Een prima nacht gehad en om 6 uur wakker. Gelukkig heb ik nog eten bij mij voor het ontbijt maar er is ook een automaat voor het e.e.a. Zonder ontbijt start ik niet. Zeker vandaag niet want het wordt toch even wennen.
Om 7.30 uur vertrek ik en dan zijn er al veel mensen op pad, de meesten houden 500 meter verderop een ontbijtstop.
 
Het eerste stuk gaat door het bos en na een half uur kom ik de eerste winkel tegen. Even wat halen en weer door. Het is inderdaad wel drukker maar je ziet iedereen een bar of terras opzoeken. Dat doe ik dan ook maar om 9.30 uur.
 
 
Daar tref ik Bernard en Max, de 2 Fransen van Seant-Jean-Pied-de-Port, ook weer. Later tref ik ze weer onderweg en ze overnachten hier ook. Op het terras is ook een Canadese die het ontbijt wat karig vindt en vraagt of ik weet waar een winkel is. Omdat ik niet door het dorp loop ga ik aan de winkel voorbij realiseer ik me te laat. Maar ik heb nog genoeg proviand om de dag door te komen.
 
 
Met een Tsjechische dame raak ik onderweg aan de praat en later scheiden ook onze wegen weer. Onderweg kom ik een fietser tegen die een lekke band had en ook al een keer was gevallen. Ook deze fietser had ik op het terras al even gesproken. Het kostte hem een uur om de band te plakken.
 
 
De route vind ik niet echt ideaal voor fietsers, voor lopers trouwens ook niet. Uiteindelijk kom ik om 16.15 uur aan in Trinidad del Arre. Ik overnacht ook vannacht in een klooster. Vandaag heb ik 38 km afgelegd en zit nu vlak voor Pamplona.
Morgen naar ?
 
 
Foar de Heinekenploeg:
bedankt foar het klear setten fan dizze tafel en stoel!!
 
 

woensdag 24 september 2014

Dag 55, woensdag 24 september: Saint-Jean-Pied-de-Port - Roncesvalles

Vandaag overdag niks geschreven, daarvoor waren de rusten te kort.
 
Maar eerst gisteravond. Omdat ik hier twee nachten slaap kun je zien dat geen dag gelijk is hier. Theo vertelt hoeveel hij heeft gedaan, zeggen 2 dames: ‘dan hebben wij meer gedaan’. Ja! Maar wel 6 jaar er over gedaan! Maar desondanks was het weer gezellig.
 
Vanmorgen ging de eerste om 5.30 uur het bed uit. Proberen ze ook nog zachtjes te doen. Mijn wekker gaat een uur later en rustig aan pak ik alles weer bij elkaar. Als de klok half acht slaat loop ik Saint-Jean-Pied-de-Port al uit. Het begint pittig. Volgens mij het pittigste stuk van de dag, 5 km klimmen.
 
 
Een Italiaan haakt bij mij aan als ik hem inhaal en we maken een korte stop. We stappen weer vrolijk door. Het wordt wat frisser door de wind en als we bijna 14 km hebben afgelegd wil ik een langere stop houden. Hij gaat door, ik haal hem wel weer in zegt hij. Het is hem te koud door de wind. Bij mij wordt het ook een korte stop.
 
 
 
Ik heb snel mijn vest aangetrokken en ben weer verder gegaan. Als ik ergens, geen benul van tijd of afstand, 3 Duitsers achterop loop stoppen zij op een mooi punt. Uit de wind en net geen mist meer. Omdat het zo mistig is, een zicht van zo’n 10 meter, merk ik nauwelijks dat ik Spanje binnenloop.
 
 
 
 
Twee wel heel bekende Spanjaarden wijzen mij op de grenspaal.

Zij bieden mij ook aan om in november mee te varen naar Nederland, dat moet ik nog maar even zien.
 
 
 
 
 
 
 
 
Het hoogste punt merkte ik ook nauwelijks op, soms hoorde je mensen praten  maar je zag niks. Dan krijg je na klimmen natuurlijk ook dalen, 25% naar beneden wordt voor gewaarschuwd. Dan moet ik nog 5 km. Gelukkig is niet alles zo stijl. Over een stenen en keien pad loop ik het bos door. Dan kom ik het bos uit en zie dit.
 
 
Om 13.15 uur ben ik daar bij het klooster in Roncesvalles. Ik ga mijn stempel halen en krijg een nummer voor een bed. Dan moet ik wachten tot 14 uur net als de mensen die om 5.30 uur opstonden. Na de douche ga ik de boel even verkennen. Kom ik Serge en Elisabeth weer tegen, vandaag tijdens het lopen ook al, samen gaan we wat drinken. Daarna nemen we weer afscheid. Voor hen zit het er nu op. Zij nemen de bus terug naar Saint-Jean-PdP. Veel mensen die ik vandaag gesproken of ingehaald heb tref ik ook in het klooster.
 
 
 








Nu heb ik vandaag weer bordjes met daarop de afstand tot Santiago-de-Compostela gezien, welke is nu de juiste? 765 of 790 zoals de laatste zegt?

 
 
 













 
Voor jullie heb ik ook even een foto van een infobord gemaakt. Dan weten jullie waar ik morgen loop, mocht je willen aanhaken.
Morgen ga ik in ieder geval naar Larrasoaña, dat is 27 km verder. Misschien beslis ik dan alsnog om toch nog wat verder te gaan, maar dat zien we dan wel weer.

dinsdag 23 september 2014

Dag 54: dinsdag 23 september: rustdag in Saint-Jean-Pied-de-Port

Ja, en dan kun je wel merken dat dit een startplaats is! Op de slaapkamer zijn 10 van de 12 bedden bezet, waarvan 8 door lopers die hier van start gaan. Bij het eten gisteravond een gezellige boel. Je merkte de spanning wel wat.

 
De gastheer gaf nog wat tips voor de volgende etappe.
Ook mooi om te zien wat de mensen meteen al achterlaten hier.

Gisteren ook nog even gefietst, dat was wel even wennen. Voor het eerst weer eens laat gaan slapen, om 23 uur. Vanmorgen toch weer vroeg wakker, 5.30 uur, ben nog maar even blijven liggen.

Daarna ontbijt en op straat kijken naar de drukte. foto. Nadat iedereen weg is ga ik op zoek naar het postkantoor. Eindelijk kan ik een kilo beschrijving van Frankrijk kwijt plus nog wat andere dingen. In totaal 1300 gram lichter.

 
Omdat ik niet van iedereen een adres heb stuur ik jullie deze kaart zo maar even. Print hem maar uit en zet er maar op: groeten van Hein.



De plaats heb ik verder verkend en ik heb wat mondvoorraad gekocht voor morgen. Ook de citadel heb ik bezocht en daar blijkt maarschalk Vauban ook bezig te zijn geweest.







Om 10.30 uur komt het in de hoofdstraat weer tot leven nadat de pelgrims op weg zijn gegaan. Nu leeft het door de toeristen. Toch ook maar even uitgebreid geluncht en daarna een siësta gehouden. Voordat ik daar aan toekom kom ik Theo tegen. Zijn rugzak zet ik weg, hij moet zich nog even vermaken tot 16 uur voordat de refuge open gaat. Iedereen zou ik aanraden om hier in Saint-Jean-Pied-de-Port een keer te kijken, dat is een belevenis!





Vandaag heb ik ruim de tijd om even wat te schrijven, normaal doe ik dat tijdens een rust. Vaak realiseer ik mij dan tijdens het lopen weer iets dat ik vergeten ben. Een dictafoon zou dan wel gemakkelijk zijn. Vanavond hier weer eten. Ik laat me weer verrassen.

Carlo Lof alvast gefeliciteerd en maak er een gezellige dag van morgen.

maandag 22 september 2014

Dag 53: maandag 22 september: Saint-Palais - Saint-Jean-Pied-de-Port

Goed, het wordt wat saai maar gisteravond weer een pizza gegeten met een salade vooraf. Volgende keer in Nederland doe ik dat ook. Van alles wat.
Daar kwamen ook nog 2 Nederlandse dames die zich afvroegen of ik wel eens pauze nam en hoe laat ik dan vertrok. Maar uitgelegd hoe dat zit. In het centrum was het ook gezellig dus ook nog maar even op het plein gezeten.

Gelukkig kan ik vandaag rustig aan doen. Dat is alleen wel lastig voor mij. Rond 8.30 uur ben ik al bij Chapelle de Soyarce. Dat is boven op een heuvel waar je een machtig mooi uitzicht hebt. Als ik daar heen loop, word ik ingehaald door een hardloopster.

 
 
Het is een klim van 150 meter en niet zuinig ook! Je vindt daar ook een plateau met alle uitzichten erop. Even een korte stop en dan door naar Ostabat-Asme. Om tien uur ben ik daar bij een bar en neem een half uur pauze. Daar zijn 2 Noren en 2 Spanjaarden die net gaan vertrekken. Later haal ik ze in en ik zie ze ook weer bij de volgende rust. Het is een boerderijrust, lekkere verse yoghurt en koffie neem ik, de kosten zijn op donativo basis. Ik ben dan in Gamarthe en dan is het nog een kleine 12 km.

Voor ik er erg in heb ben in Oude Sint Jan, oftewel Saint-Jean-le-Vieux. Om 14.45 uur ben ik daar, tijd om even te rusten. Ook neem ik vast een voorschot op de volgende plaats 3 km verderop.

 
Die bulten worden wel steeds groter maar wel mooi. Hier raak ik aan de praat met een Amerikaan en voor ik er erg in heb ben ik drie kwartier verder. Als ik met het laatste stuk bezig ben komt mij een fietser achterop die naast mij blijft fietsen. Ook hij vindt dat ik aardig de sokken erin heb. Hij is vandaag regelmatig afgestapt omdat hij anders niet vooruit kwam. Zo blijkt maar weer: ieder zijn weg.

Om 16.30 uur ben ik bij mijn refuge genaamd: Le Chemin vers l'Etoile, deze refuge ligt mooi aan de route voor woensdag.
Het was weer prima wandelweer vandaag. Redelijk bewolkt en in de middag komt de zon er door en dan is het al weer gauw boven de 20°C. Bijna heb ik nu Frankrijk gehad, het laatste stuk wordt weer een kuitenbijter net als vandaag.

Spreuk van de dag:
'het maakt niet uit hoe langzaam je loopt, je bent nog steeds sneller dan iedereen op de bank.'

Met dank aan Carola Regts.

zondag 21 september 2014

Dag 52: zondag 21 september: Orthez - Saint-Palais

Weer heerlijk gegeten. Op het moment dat ik daar mee bezig was kwam de kassier langs om het geld in ontvangst te nemen en een stempel te zetten. Zij ging net weg, en daar kwamen Serge en Elisabeth ook aan. Zij hadden vandaag een etappe van 40 km. Nog weer later komt er ook nog een fietser bij, dan zit het vol. Er zijn 6 bedden.

 
Vanmorgen weer vroeg dag. Om 6 uur is iedereen eruit en dan ziet een ontbijttafel er zo uit. Het heeft vannacht geregend en het is lekker afgekoeld maar toch start ik met de korte broek aan.



Om 7.30 uur ben ik de stad, of moet ik zeggen dorp, via deze oude brug uit. Er is druk verkeer de stad uit, veel auto's met fietsen achterop.
Even later kom ik pijlen tegen die wat verwarring geven.

Als ik in Lanneplaà ben weet ik dat de fietsers en lopers daar starten voor een tocht. Om 9.30 uur heb ik mijn eerste rust in L'Hôpital-d'Orion. Daar is ook een rust voor de mountainbikers, waar ik mooi gebruik van maak.






 
Onderweg krijg ik deze jongens in het vizier en heb eerst een plaatje geschoten voordat ik achter een boom ben gekropen.





Ook de Jacobsgrenspalen kom ik nu veel tegen.

De klimmen zijn weer lekker pittig en om 11.30 uur neem ik weer even de tijd voor een rust, nog 4 km tot de tweede etappe.
Omdat het weer goed mee werkt vanmorgen, het is wat bewolkt en het stapt lekker weg, besluit ik om er nog wat achteraan te plakken.






 
 
Om 13 uur heb ik Sauverterre-de-Béarn al achter mij gelaten. Om bij die kerk te komen moest ik wel 175 treden nemen. Een paar kilometer verderop maar weer een stop, deze keer weer een half uur en lekker in de schaduw.


Dan denk ik dat ik Wiel B. hoor, maar nee, het zijn een aantal koeien die ook zo'n bel hebben. Na deze rust komt de zon er weer goed door.
Dus nog maar een ruime rust in Suhast bij de kerk. Hier is een wc en ik kan de fles bijvullen met vers water. Ook mijn hoofd maar even gewassen, dat is ook lekker fris.



Dan is het nog 5 km doorstappen naar Saint-Palais waar ik om 16.45 uur bij de Fransicaner gite ben. Voordat ik hier ben mag ik eerst nog een 2 km over een, ja echt, oude spoorbaan. Maar voor de afwisseling hebben ze er ook wat rek en strek stokken neer gezet. Nou, mij niet gezien! Ik heb genoeg oefening gehad vandaag.

Diverse keren heb ik zicht op de Pyreneeën. Dan denk ik over welke van die bulten moet ik heen?
Vandaag in ieder geval weer 40 km weggestapt, morgen 32 km naar Saint-Jean-Pied-de-Port. De reservering voor een slaapplek is gedaan dus maar hopen dat het goed gaat. Frankrijk wordt steeds kleiner.

De Fransen zeggen: 'als je Pyreneeën niet ziet regent het daar, zie je ze wel dan komt er regen'. We gaan het beleven.

Spreuk van de dag:

'het eindpunt kan nooit zo interessant zijn
als de reis er naar toe'.

Peter C. veel beterschap toegewenst!