maandag 26 september 2016

Nijmegen-Rotterdam 160km 17/18 september 2016

Eindelijk is het zover dit jaar heb ik hem gelopen.          voor de plaatjes klik:    foto's
Al een aantal jaren stond deze op mijn todo lijst, altijd was er iets waarom ik hem niet liep.
Dit jaar was mijn voorbereiding goed. eerst de doto in Bornem(100km), de week erna de omloop van Goeree/Overfakkee(110km, weer een week later de kennedymars van Fryslan(80km).
Hierna 3 weken rust gehouden om de voeten de kans te geven te herstellen.
Op zaterdagmorgen loopt bij ons thuis de wekker al af. Samen met Theo hebben we besloten om met de trein naar Nijmegen te gaan. Om 8uur stap ik in de trein in Heerenveen en tref Theo, die een plaats vrij heeft voor mij. Na een overstap in Zwolle komen wij om kwart over tien aan in Nijmegen. na een korte wandeling komen wij bij de start locatie aan waar het al mooi druk is. In totaal zullen er 84 mensen starten.
Om 11uur krijgen wij nog een toespraak en horen daar dat er veel deelnemers voor de eerste keer meedoen(12 stuks). er wordt nog even verteld hoe de tocht gaat verlopen en waar we rekening mee moeten houden.
Na het startschot gaan we door het Kronenburgpark richting de Waalkade en mogen meteen beginnen aan een klim naar de spoorbrug. het tempo zit er goed in als we aan de andere kant zijn van de brug. Dit blijft zo de eerste 40km, we gaan via de dijk naar Slijk Ewijk. Zo rustig heb ik dit stuk nog nooit gezien. Uitendelijk hebben we in Heteren een rustpunt waar brood en drinken klaar staat.
Er wordt bij de rustpunten steeds een fluitsignaal gegeven als we bijna verder gaan, zodat je je nog snel klaar kan maken. Hierna gaat het via Bennekom naar Ede. tijdens dit stuk lopen wij langs de Ginkels Heide waar Lancasters overvliegen en parachutisten naar beneden komen, dit ter nagedachtenis aan de bevrijders die hier ook geland zijn.
In Ede even een half uurtje pauze en snel even droge en schone sokken aan doen onder het genot van een Radler. Om 17.15 mogen wij weer verder. Ik heb er nu vertrouwen in dat het goed gaat komen. Ik zag namelijk erg op tegen de eerste 40km, gelukkig is dit allemaal goed meegevallen.
Via Ederveen en Overberg gaan we naar Leersum. vanaf Overberg is een reflectiehesje verplicht. Als wij in Leersum aankomen is het al donker. Gelukkig staat het eten al klaar. De snellere lopers hebben gelukkig wat over gelaten voor ons maar het is niet veel. Wij hebben 3kwartier rust de eerste 56km zitten erop.
Om 21.10 gaan we de duisternis in en komen via de Grebbelinie en langs een stuk snelweg in Maarn en Driebergen om uiteindelijk om half een middernacht in de sportkantine aan te komen in Bunnik. Hier weer een radler gehad en schone sokken aan gedaan. Helaas Theo wordt misselijk en moet overgeven, hij besluit te stoppen. Daar baalde ik wel van maar voor hem begrijpelijk. Later hoorde ik dat hij door de organisatie naar Nieuwegein is gebracht en dat Gerda hem daar heeft opgehaald.
Gelukkig tref ik Arjan en samen gaan wij aan de laatste 80km beginnen. Het aftellen kan nu beginnen, gek is dat als je maar over de helft bent.
In de nacht is er niet veel te herkennen maar soms zie ik toch een bekend stukje, uiteindelijk komen wij om 4.18 aan bij de sv Geinoord in Nieuwegein. Hier is het warm en druk een aantal snelle wandelaars doen even een powernap.
Het is nog niet koud deze nacht en de meeste wandelaars lopen nog in korte broek en t shirt, ik besluit om de broekspijpen er maar aan te doen en het vest mee te nemen. Het koudste moment moet nog komen.
Om 4.45 mogen wij via Benschop en Montfoort weer verder richting Oudewater, hier zaten hele mooie stukjes bij. Het was inderdaad een stuk frisser geworden door de grondmist, wat was ik blij met mijn vest. Later werd het wel weer zweten.
In Oudewater hadden wij weer een dik half uur rust, dit vond ik wel minimaal maar gelukkig voldoende voor mij en Arjan. Er waren ook mensen die maar 5 minuten hadden omdat ze iets langzamer liepen.
Om 8.30 mogen we Oudewater weer verlaten en komen dan de eerste kerkgangers al spoedig tegen. Via de verzorgingsposten in Hekendorp, Reeuwijk en Waddinxveen komen wij bij de rustpost in Waddinxveen. Het is dan bijna 12uur en het is stralend mooi weer. Wat ook te merken is aan de fietsers. De korte broek is gelukkig al aan en het is volop genieten voor mij.
Om 12.30 gaan we weer van start voor de laatste 21 km, het venijn zit hem in de staart, ipv rechtstreeks naar Rotterdam buigen we eerst af naar Zevenhuizen(volgens ons veel meer en ook nog 2kerken en een loods) en hebben dan nog 2 verzorgingsposten te gaan naar de verzamelplaats. Deze is op bijna 3km van de finish. hier krijgen wij nog wat te drinken en worden meteen doorgestuurd, de grote groep is net weg en we zien ze even later voor ons lopen. Wij lopen mooi door in ons eigen tempo, we bereiken de finish om 16.05 moe maar voldaan.
Hierna snel even gedoucht en schone kleren aan gedaan waarna om 16.30 de uitreiking was.
Uiteindelijk zijn er 72 mensen die de tocht volbracht hebben.
Ooit heb ik mij voor genomen om 2 kennedymarsen in een weekend te lopen, bij deze gedaan.
Maar bovenal, mocht je ooit overwegen om de tocht te gaan doen:

Bezint eer ge begint.

vrijdag 26 februari 2016

Kennedymars Winterswijk-Arnhem 19\20 februari2016

Eindelijk weer eens een stukje van mij. Waarom, hopelijk heb je het antwoord aan het eind van dit verslag?
Het afgelopen jaar had ik regelmatig gesproken met Wiebe rechts over deze Kennedymars. En op 1 januari kreeg ik een appje: ik heb mij ingeschreven. Ja en toen kon ik niet meer achterblijven en heb mij samen met Jesse Hein ingeschreven.
Op vrijdagavond om zeven uur worden wij opgepikt door Wiebe, carpoolen is wel zo makkelijk. Zo zijn we snel in Arnhem waar we de formaliteiten afhandelen en om kwart voor negen staat de bus klaar. Na een korte file op de snelweg zijn we tegen tienen in Winterswijk. Nog een uur voor de start. Dit is snel voorbij als je een aantal bekenden treft en er even mee praat.
De start is om klokslag elf uur, we hebben dan 19 uur om in Arnhem te komen. De vooruitzichten waren niet al te best maar werden gelukkig in de loop van de week iets beter.
Het is droog als we bij het partycentrum vertrekken en dat zal het blijven tot half drie volgens Wiebe. Het tempo zit er goed in en ondanks de kou begin ik te zweten, ik heb mij dan ook warm aangekleed. Naar de eerste wagenrust is het 11km en dit stuk gaat voornamelijk over harde zandpaden bij heldere hemel. We make een blokje door Bredevoort en daar staat nog wat enthousiaste jeugd.
Bij de wagenrust is er geen nee te koop: koffie, thee, brood, krentebollen, broodje worst, fris, zeg het maar en je krijgt het. De inwendige mens moet natuurlijk versterkt worden.
Na deze korte stop gaan wij weer door naar Varseveld, waar een caferust is. Het wordt wat bewolkter en Jan T zegt op een gegeven moment dat hij de regen ruikt, dat was de plas die wij later passeerden.
Als wij bijna bij de caferust zijn begint het wat te druppen, nog even een tandje erbij en we komen droog aan. Het is inmiddels half drie en we mogen om drie uur pas weer verder. Maar er zijn meer lopers, met moeite vinden we een plaatsje en kunnen even op adem komen. Tegen drie uur worden er een hoop mensen zenuwachtig en gaan vast naar buiten, ruimte in de kroeg.
Als wij vertrekken doen we de regenkleding meteen maar aan, de voorspelling is regen. Het duurt ook niet lang of er komt nattigheid uit de lucht. Op naar de volgende wagenrust, weer 10km verder. Gelukkig is deze overdekt zodat we in iedergeval even droog soep kunnen eten of wat dan ook. de temperatuur is gelukkig goed en na de rust gaan we op naar Doetichem, de helft. Als we dat naderen probeer ik mij te orienteren maar dat valt toch tegen. Nog een lange weg en we zijn bij de kantine om kwart over zes. De snelle lopers zijn zich dan al aan het klaar maken om verder te gaan, ze mogen om halfzeven verder.


Wij krijgen dus mooi de ruimte om even rustig te zitten en schone sokken aan te doen. Ook hier weer soep: snert of tomatensoep. Maar ik pas er voor en de anderen ook. ons veiligheidhesje en lamp gaan in de tas en mee naar Arnhem.
Om zeven uur gaan wij weer verder het is dan bijna licht en nog steeds wat nat af en toe, op naar de 50km, weer een wagenrust. We lopen door een mooie omgeving, die er bij droog weer beter uitziet. Nu krijgen we ook bospaden zoals we die bij de flal gewend zijn. We passeren laag en hoog Keppel en komen aan bij de wagenrust, surprise, in een sporthal binnen en rustig. Daar was ik wel even aan toe. Carola verteld dat het volgende stuk 5km een landweg is en daarna 5km over de dijk van de Ijssel is. Kan ik mij daar mooi op instellen, ik heb het een beetje gehad en JH ook.  Hier ook nog een ambulancefiets gezien, deze is makkelijk voor het laatste stuk.
 Het word er na de rust niet beter op. de wind komt om de hoek, en dat merk je op een slingerende dijk echt wel. Dieren wil niet om de hoek komen. Gloeiende, gloeiende, is dat dorp nog niet te zien. Wiebe hebben we laten gaan hij heeft net een pontje eerder als JH en mij. Dan zijn we eindelijk in Dieren, het duurde even maar dan heb je ook weer een goede wagenrust, met een broodje hamburger als je wil.
Wiebe en de anderen gaan door terwijl JH en ik nog even blijven hangen. Ook Carola en Dirk gaan verder. Wij laden de batterij eerst nog even op voor de laatste 19km. Het is inmiddels weer droog geworden als wij op stap gaan.
Het laatste stuk gaat via de Posbank naar Arnhem, nog even wat klimmen en dalen. Dan merk je dat je al wat kilometers in de benen hebt, maar zelf vind ik het wel mooi en heb het idee dat ik aan de bak moet. Als wij bij restaurant de Posbank zijn is het er ook weer druk, zeker als je ziet waar wij worden weggestopt. Na een korte rust hier gaan wij weer verder. We worden nog even getrakteerd op een mooi uitzicht als we naar de volgende wagenrust gaan, vol goede moed.
Bij de laatste wagenrust moeten we nog 5 km en JH verteld dat we om half vier nog een bui kunnen krijgen. Het is inmiddels drie uur als we weer verder gaan. Weer wat klimmen en dalen en ja hoor de regenjas kan weer aan nu regent het echt goed, We hadden ook nog geen water gehad onderweg!
Gelukkig komen we langzaam maar zeker dichterbij de finish en na nog wat zoeken eindelijk om
15.50 uur binnen.
Beide hebben we het wel gehad, maar ook voldaan dat we de finish zonder blaren hebben gehaald. Na een overwinningssapje gaan we samen met Wiebe weer naar het Noorden,
En hier hebben we het dan voor gedaan, nr 1 van dit jaar in de pocket op zijn vroegst over 3 jaar weer. Een pittige tocht mede door het weer, maar een aanrader voor alle kennedylopers.

maandag 22 juni 2015

De dag na een weekend Amsterdam-Leeuwarden wandelen

Inmiddels ben ik weer redelijk hersteld van de tocht, gelukkig. Maar ik heb wel wat schade opgelopen.
Wat hieraan vooraf ging volgt in het onderstaande. Ook leuk om te lezen voor de mensen die niet weten wat die tocht inhoudt. Deze 70ste editie is mijn 2de keer.
Na een korte nacht van 5 uren slaap, ik moest helaas tot 24 uur werken, ging om 6.00 uur op zaterdagmorgen mijn wekker. Gelukkig had ik alles al klaar liggen voor de TOCHT. Nog even wat eten klaar maken voordat ik weggebracht wordt door Jesse Hein. Om 6.30 uur stappen we in de auto naar Amsterdam. Onderweg pikken we Agnes de Haan nog op die ook meeloopt. Zo komen we om 8.00 uur aan bij speeltuinvereniging Bloemenkwartier.
Uiteraard eerst even melden dat je er bent. Na de plichtmatigheden een korte toespraak en een groepsfoto gaan we om 8.30 uur van start .
Eerst lopen we een stukje door Amsterdam-Noord. Dan komen we in natuurgebied Twisk uit om de weg te vervolgen naar Purmerend. Onderweg even wat verwarring want de route is verlegd maar de voorloper houdt vol, we gaan goed, het blijkt de oude route te zijn. Hierna gaan we door naar Beets (31,4 km) waar we een café rust hebben, de andere waren korte wagenrusten. We liggen mooi op schema en zijn hier om 14.06 uur en gaan om 14.31 uur weer verder. Zo'n café rust is wat uitgebreider en binnen, een groot voordeel bij slecht weer. Tijd voor een fatsoenlijke wc stop voor iedereen en verzorging van het Rode Kruis, mocht je die nodig hebben.
Gelukkig zit het weer goed mee, niet te warm, niet te koud en weinig wind. Met diverse korte stops gaan we richting Opperdoes (ja, die van de aardappels). Maar voordat we hier zijn zit ik in een zware dip en besluit om een roze smartie (Ibuprofen)  te nemen. Ik voel namelijk hier wat en daar wat en in Opperdoes aangekomen gaat het weer beter met mij. Hier komen we zelfs iets te vroeg aan, komt mooi uit want dan hebben we iets langer rust. In dorpshuis de Torenschouw staat een pastamaaltijd voor ons klaar die we ons goed laten smaken. Hier besluit de tweede wandelaar het voor gezien te houden, de eerste is in Hoorn al gestopt. Normaal komen de snelle lopers hier binnen als wij bijna moeten vertrekken, deze groep is om 10.30 vertrokken. Als wij klaar staan om verder te gaan komen ze net aan. Ook zij hebben er dan bijna 60 km op zitten.
Wij vervolgen onze route via Medemblik naar Den Oever, langs de IJsselmeerdijk voor een lang en saai stuk. Gelukkig zijn hier 2 wagenrusten zodat het iets beter te behappen is. Gelukkig ook een extra versnapering in de vorm van een marinesuikertje met dank aan Coach Bill. Al pratende komen we om 00.15 uur bij restaurant de Basalt aan voor een grote rust. Hier krijgen we een kop tomatensoep als extraatje aangeboden, dat ging erin als...... soep. Als de 6 km lopers goed en wel zitten komen de 7 km lopers ook aan. Hier kan iedereen elkaar even kan begroeten en bijpraten. Het is één grote wandelfamilie.
We hebben het de eerste 80 km gelukkig droog gehouden en er zijn veel mensen die even kijken wat het weer gaat doen de komende uren, het is dan maar één weg maar wel lang (32 km), de Afsluitdijk.
Om 00.55 uur mogen we weer vertrekken. De 7 km lopers worden losgelaten en mogen hun eigen tempo bepalen. Er zijn wandelaars die aanhaken bij de 6 km lopers maar ook heel veel die gas geven en naar de 8 km toe gaan. Op de Afsluitdijk valt de groep redelijk snel uitelkaar, er zijn genoeg die wat sneller gaan, zo ook mijn persoontje. Bij het monument een korte stop voor mij en door. Het gaat zelfs zo goed dat ik naar de 7,5 km ga. Daar kom ik achter als ik de tweede rust achter mij (met slokje Beerenburg, heerlijk)  heb gelaten. Je hebt tijd genoeg om dat soort dingen uit te rekenen. Na een uurtje begin ik het idee te krijgen dat ik op een speldenkussen loop. De vaart gaat eruit en het wil maar niet vlotten. Ik loop aardig te mopperen en krijg weer een zware dip. Het is dan inmiddels al weer licht geworden.
Eindelijk ga ik langs de sluizen bij Kornwerderzand, dan is even later de derde rust er ook. Hier moet ik toch echt even zitten. Dat had ik bij de vorige rust al moeten doen, maar ja achteraf...! Het is nog 5,5 km naar Zürich. Samen met Agnes lopen we daar heen, dat gaat toch wat makkelijker. Zij had mij voor de sluizen ingehaald.
Om ongeveer 6.45 uur komen we daar aan, gelukkig weer even zitten op een normale zachte stoel. Eten hoeft voor mij niet, een colaatje is genoeg. Maike wenst ons uitgeslapen goedemorgen en noteert dat we er zijn. Zij loopt vanaf daar voor de geestelijke ondersteuning van Teus  mee.
We hoeven we nog maar 38 kilometer, het is maar hoe je het bekijkt. Om ongeveer 7.15 uur ga ik samen met Gerardo verder en we besluiten om de rest samen te doen. Ik ken de route en omgeving en kan hem het één en ander er over vertellen en waar we heen moeten. Inmiddels heb ik mijn derde smartie al ingenomen. Het volgende doel is Achlum, weer 11 km verder. We lopen nu van rust naar rust. Ons tempo zit toch nog steeds op ruim 6 km. Daar komen we om klokslag 9 uur aan. Ook hier even zitten en wat drinken en eten, de motor moet toch blijven branden.
Op naar Franeker, ik krijg weer een zware dip, ook nu denk ik weer aan opgeven ( je hoeft dan nog maar 20 km). Friesland is mooi maar als je moe bent en regen krijgt wordt het wel zwaar.
In de Stadsherberg gelukkig even droog zitten en pauzeren voor een natje en een droogje. Hier zijn ook wat gasten die even met ons praten en vragen wat we doen en hoe laat we vanmorgen zijn vertrokken en waar we hebben geslapen. Maar even uitgelegd hoe het zat en dat we ons zwaar ..... voelden.
Dan gaan we door naar Dronrijp. Weer 8,5 km met regen en wind, het wordt er niet beter op. Gelukkig krijgen we onderweg nog een traktatie, het is dan weer droog geworden. In Dronrijp ook weer even zitten, eten, drinken en door, nog 7 km tot Ritsumazijl.
Ook hier weer een paar lange rechte, vlakke stukken, wat het er niet makkelijker op maakt. Maar gelukkig houdt Gerardo het pratende en blijf ik wat mopperen. Vanaf Franeker is het stuivertje wisselen in de achterhoede. De één houdt een langere pauze en loopt wat sneller de ander een korte pauze en loopt wat langzamer.
Om 13.45 uur komen we eindelijk in Ritsumazijl aan. Nog een keer een korte rust en dan gaan we door naar Leeuwarden. Ik krijg nu ook de mogelijkheid om de andere kant van de Haak om Leeuwarden te zien. Dit is de nieuwe rondweg om de stad. Via de Harlingertrekweg komen we eindelijk de stad binnen. Als we op het Stephensonviaduct, het laatste viaduct voor de finish zijn, begin ik weer tot leven te komen. Ik ruik het bier en op het moment dat ik het sportpark op loop ben ik weer boven Jan. Hoe een finish je humeur kan veranderen.
Jannachien, Majka, Teikje en Wiebe stonden mij op te wachten. Eerst moest ik mij nog afmelden en mijn bescheiden in orde maken. Daarna was er eindelijk bier! Teikje en Wiebe hadden een Mooie Madam voor mij meegenomen,  die ik op een later moment zal nuttigen.
Om 18 uur was het bedtijd voor deze jongen, het kaarsje ging heel snel uit toen ik thuis was.
Vanmorgen ging mijn wekker om 4 uur, de arbeid riep. Ik had de wekker wel een kwartier eerder gezet om de opstart wat tijd te geven. Ik was wat stram en stijf en het ging wat trager dan anders. Overdag de voeten eens goed bekeken. De schade is 4 blaren: 3 blaartjes op de rechtervoet op de tenen en een grote bloedblaar onder de bal van mijn rechtervoet.

Voorlopig geen Amsterdam-Leeuwarden (of omgekeerd) meer voor mij op wat voor manier dan ook. Volgend jaar is vroeg genoeg.

Voor meer foto's moet je op deze site kijken(met dank aan Paul Altena): https://picasaweb.google.com/107953042653821446015/AmsterdamLeeuwarden2015PaulAltena

zaterdag 9 mei 2015

24 stundenwanderung Bernkastel-Kues

2 en 3mei 2015
op deze datum vond de 24 stundenwanderung plaats. Deze kun je wat vergelijken met een Kennedymars in Nederland.
Vanaf 9uur konden we ons melden, we hadden ons reeds ingeschreven dus dat wat zo klaar. We, dat zijn Dietmar mijn Duitse wandelvriend en ik.
Om 10 uur stond het gezamelijke ontbijt klaar, prima verzorgd met verse broodjes en gekookte eieren,koffie, thee en sportdrank.
Na nog een korte instructie en een groepsfoto mochten we om 11uur los voor de de eerste ronde van 40km. Deze ging eerst even langs de Moezel voor de warming-up en daarna kwam het echte werk, klimmen en dalen. Bij de eerste rust waren we mooi op tijd want na ons kwam de grote massa binnen met als gevolg een file. Wat wil je als er 155personen redelijk snel na elkaar binnen komen. Hier even een korte stop gehad en weer verder met klimmen en dalen. Onderweg diverse vergezichten over het Moezeldal. Bij de 2de rust stonden ze bij een waterbad waar je je voeten even kon afkoelen. daar hebben we maar geen gebruik van gemaakt, we even de kastanjelikeur geproefd en de kastanjehoning, niet mijn smaak. Helaas hadden ze bij de route info geen afstanden vermeld zodat het op de kaart kijken was hoever we nog ongeveer van de volgende rust waren. Na nog 5 rustposten die ons van een natje en een droogje voorzagen kwamen we bij de 8ste rust. Hier kon je een film bekijken of buiten op relaxstoelen genietenvan een vuurtje. We waren inmiddels al weer in de suburbs van BKS oftewel Bernkastel-Kues. Om goed 19uur waren we weer bij de start. Of tussenstop zo je wilt. Het warme eten stond al klaar voor ons, er waren ons nog niet veel voor gegaan, een man of 30. Uiteraard zou ik haast zeggen bestaat dat warme eten uit pasta met saus, het moet natuurlijk wel calorierijk zijn. Na een uitgebreide rust van bijna 2uur gaan we tegen 21uur weer op pad.
Nu mogen we naar de ander kant van de Moezel en al rap gaat het in de schemer omhoog over asfalt, dat nog wel, na een goed half uur komen we bij de feuerwehr in Graacher Schaferei aan, als we weg willen wordt ons verteld dat het tot de volgende stop in Wehlen  12,5km niks meer geeft aan rusten.
Dat wordt dus een pittig stuk denken, qua lopen klopt dat aardig, stijl omhoog en nog stijler naar beneden over smalle paadjes. Om 23uur kwamen we bij de 2de rust, toen hadden we al zoiets van het klopt niet helemaal met de kilometers die zij hanteren. We kunnen snel maar echt niet zo snel. Daarna is het volgens de feuerwehr nog 5km naar de start. Wij lopen dat inderdaad in een klein uurtje en komen dan ook bij de camping langs waar jannachien en ik slapen. die afstand klopte wel ongeveer, alleen waren Dietmar en ik een lusje vergeten, dus ook deze 5km klopte niet dat had 8 moeten zijn. Bij deze laatste rust spreek ik ook even met de andere Nederlander die er is, hij zegt dat deze route waanzin is. Dit zul je inderdaad in Nederland ook niet meemaken. Om 24uur zijn we weer terug bij de start bijna 19km afgelegd in 3uur dat haal ik in Nederland wel maar in BKS, nee.
Na een kwartier rust gaan we aan de laatste ronde beginnen, deze is 19,7km lang, met maar een rust. Weer een bij de feuerwehr ditmaal in Longkamp, Ook hier voert de route ons in het donker over smalle paadjes door het bos in de nacht omhoog, maar het ergste moet nog komen na de rust. Dan moeten over smalle paadjes met haarspeldbochten naar beneden. Gelukkig gaat ons dat ook goed af als je maar niet te snel gaat. Uiteindelijk komen we om 04.15 weer aan bij de sporthal: de missie is volbracht en zonder problemen.
Als wij bijna bij de finish zijn, komen ons nog 2x2lopers tegemoet zij moeten de laatste ronde nog maken. De laatste vertrekt zelfs om half6, nadat hij even geslapen heeft.
Er is een mogelijkheid om te douchen en te slapen in de sporthal, hier maken we dankbaar gebruik van. Na een korte nachtrust staat er om 9uur nog een ontbijt klaar en als je wil is er ook nog pasta.  De 2x2lopers komen even na 9.30 aan en om 10.15 de laatste loper, die dus om half zes is gestart.
De schade van deze tocht: 155mensen gestart 50% vd Nederlanders(1) uitgevallen en bijna 50% van de Duitsers (72), in totaal dus 73 uitvallers. Kun je je dat voorstellen bij een KM in Nederland. Het hoge percentage uitvallers komt voornamelijk omdat men het wil proberen om verder als 20km te lopen. De Duiters wandelen veel maar niet zoals wij dat doen hier.
Voor mij was de tocht de moeite waard en het is zeker niet de laatste 24stundenwanderung geweest. Voor iedereen die graag een kennedymars loopt is dit zeker een keer de moeite waard om mee te maken.




Rust met kastanjelikeur 

warme maaltijd


Bij daglicht ziet er goed uit maar bij donker is het minder prettig. Linksboven bij de bosrand naar beneden gelopen

woensdag 24 december 2014

weer een paar weken verder

Ja en dan ben je zo maar weer een paar weken verder, voor dat je er erg in hebt. Inmiddels ben ik al een aantal keren weer op pad geweest voor de baas, Brussel, Parijs en Les Menuires. Dan kom je er wel achter dat het leven zijn gangetje weer gaat. Zelf kan ik de Camino dan nog niet loslaten en er nog veel mee bezig zijn. Anderen gaan snel over tot de orde van de dag.
Dat zal ook wel zo blijven, eenmaal besmet met het Camino-virus blijft het je achtervolgen. Maar daar was ik al voor gewaarschuwd.
Voor het komende jaar ben ik al weer druk bezig met een wandelplanning. Maar ook ga ik in het informatiecentrum van St Jacobiparochie staan om anderen te helpen door mijn ervaring.
Iedereen die ik ken wens ik gezegende kerstdagen toe en hoop jullie allemaal spoedig weer te zien in het nieuwe jaar.
Groeten van pelgrim Hein

zondag 26 oktober 2014

The week after...oftewel...

Het is nu een week geleden dat ik aangekomen ben in Santiago de Compostella.
Aangekomen ben ik niet maar daarover straks meer.
Van zondag en maandag hebben jullie inmiddels ook kunnen lezen. Dus op naar dinsdag de dag van de terugvlucht.

Het was weer vroeg dag voor mij en weer een kwartier voor de wekker werd ik wakker. Ik stond dus ook vroeg buiten na mijn laatste noodontbijt, 2 chocoladebroodjes en een halve liter extran.
We, Lars en Jan, de broers van, gaan met de taxi naar het vliegveld. Voor de deur van hun albergue worden we opgepikt en binnen een half uur staan we op het vliegveld.
Daar eerst nog maar een uitgebreider ontbijt genomen met koffie con leche en jus d'orange.
Dan inchecken en het wachten begint, we vermaken ons wel met aapjes kijken en naar mensen kijken die al een half uur in de rij staan. Bang dat ze het vliegtuig missen terwijl het nog niet eens geland is.

 
Jannachien heeft een mooi plaatsje voor mij uitgezocht in het vliegtuig, zodat ik de zon nog een keer kan zien opkomen in het Spaanse land. Ook krijg ik nog een mooi uitzicht over de omgeving. Later als we boven de wolken vliegen weet ik het zeker: achter de wolken schijnt de zon. Ik denk dat deze een mooi plaatsje in huis krijgt. Als het dan weer een regenachtige dag is kan ik daar naar kijken.





Hoe dichter ik bij Nederland kom hoe vochtiger de ramen worden, niet aan de binnenkant door mij maar aan de buitenkant. Als we bijna bij Schiphol zijn kan ik de omgeving zien. Het ziet er inderdaad niet al te vrolijk uit voor mij in korte broek en t-shirt.









Uiteindelijk landen we om 11.28 uur. Snel de bagage ophalen, alleen dat valt wel tegen we mogen eerst de spieren nog los maken om bij de bagagehal te komen. Zodra we daar zijn komt de eerste bagage ook al op de band dus dat komt mooi uit.
Zodra ik mijn bagage heb eerst gedag zeggen tegen Lars en Jan, we treffen elkaar wel weer in december.

Op naar de uitgang. Zodra ik daar ben zie ik Jannachien staan en een innige omhelzing volgt.
Peter C is ook mee en is de volgende. Jannachien krijgt het al koud als ze ziet hoe ik erbij loop maar ik heb nergens last van. Op naar de auto en naar huis toe.

Dat verloopt gelukkig allemaal heel soepel, met dank aan Peter. Het begint wel steeds harder te waaien.

 
Bij thuiskomst hangt er een groot spandoek onder de carport en de vlag hangt uit. Dat ik dat nog mag meemaken!

Om 14 uur zet ik weer voet op Friese bodem. De dag verloopt verder rustig en de kinderen komen één voor één thuis. Zo krijgt iedereen zijn aandacht.
Tijd ook om mijn was van twee en een halve maand op te ruimen. Die ligt dezelfde avond alweer in de kast. Zoveel is dat nu ook weer niet, één keer een was draaien en klaar is Hein.

's Avonds het een en uiteraard ook het ander vertellen. Maar er is zoveel en geestelijk ben ik nog niet thuis maar zit ik nog in Spanje.
Dat blijft de hele week wel zo. Af en toe nog een keer contact met een loper die daar nog is of al thuis is. Het blijft lastig dat afkicken, daarom op zaterdag maar een blokje om.
Het geluk is aan mij kant want er is dan een tocht van de Flal in Appelscha en maar 25km.


De Hein(eken)ploeg gaat ook akkoord, dus rustig aan en tijd genoeg om bij te praten en mijn ervaringen te vertellen. Uiteraard onder het genot van een sapje. 

Voordat ik mij heb ingeschreven voor deze tocht zijn er al veel mensen naar mij toegekomen om te vragen hoe het gegaan is en hoe het thuis is.
Dat was een leuke ervaring, voorlopig zal de camino mij nog niet loslaten en heb ik weer gesprekstof voor 5 jaar.

O ja voor ik het vergeet, dat aankomen is in negatieve zin gebeurt, ik ben 7 kilo kwijtgeraakt op de camino. Mocht iemand ze vinden: ik hoef ze niet allemaal terug maar een paar zou wel mooi zijn. Zelf denk ik dat woudbonen met spek daar wel aan zullen bijdragen.

Tot een volgende keer!
En mocht ik teveel over de camino praten zeg het gerust.

Spreuk van de dag:


'Oeral thús, mar thús it bêst'.

 

maandag 20 oktober 2014

Maandag 20 oktober: Santiago de Compostela - Cabo Finisterre

Het was dan gratis eten dus ik mag niet klagen. Het was niet erg veel maar toch genoeg om de dag door te komen. Na het eten  nog wat door de stad gelopen en weer een terras gepakt. De anderen hebben last van de rust stand, gelukkig ik niet.

Vanmorgen werd ik wakker van de wekker. Voordat ik de bus pak wil ik eerst ontbijten. Het schijnt een reis van dik 2 uur te zijn. Om nou pas wat om half 12 te gaan ontbijten is mij te laat. Het wordt ook weer de eerste keer sinds lange tijd dat ik in een touringcar kom. Kan ik vast weer wat wennen. Ook zo lang achter elkaar op een zachte stoel zitten is lang geleden. Ook dat is weer wennen. Onderweg is er nog een chauffeurswissel dus ik kan even een frisse neus halen.

 
Tegen 11.30 uur komt de bus aan. Klokslag 12 uur ben ik bij Cabo Finisterre. Daar nog 3 km gelopen dus de 2300 km heb ik vol gemaakt.
 

 
De zon schijnt, korte broek heb ik aan, hier en vandaag is toch nog MIJN camino geëindigd.



 Terug in Finisterre eerst even een hapje eten. Schnitzel mit pommes und salat. Om 15 uur neem ik de bus weer naar SdC. Het was kort maar goed. Vanavond nog een paar tref ik nog een paar bekenden die vandaag binnen gekomen zijn. Maar uiteraard eerst eten. Met wie zien we dan wel weer.

Nog even wat statistiek:


Blaren       : geen
Schaafplekken: aan de binnenkant van de benen elk één.

               Opgelopen afgelopen donderdag
Bier         : genoeg
Wijn         : wat minder
Eten         : kon meer
Kilometers   : zie tekst hierboven
Plezier      : genoeg
Advies       : aanrader om de Spaanse route te doen.


Oant sjen, IEDEREEN HEEL ERG BEDANKT!!


Zaterdag ben ik weer present bij de FLAL in Appelscha, 25 km.


Song van de dag: